Winterwandeling in Gölenkamp
Zondagmorgen 21 januari zijn we met z’n negenen de grens overgegaan om even ten noorden van Uelsen dicht bij de Gölenkamperstrasse uit te stappen. Rondom ons een mooi heuvelachtig landschap met bos, weiden en houtwallen die in deze tijd van het jaar fraaie doorkijkjes geven. Gerda Paalman, de zus van Jozefien, is vandaag onze gids.
Al wandelend over de zandweg zien we een buizerd bij een “Fischteig” die je ver van bewoonde wereld in deze grensstreek vaker kunt vinden. Hoewel we in een hoger gelegen deel lopen staat het water in de weilanden, hoogstwaarschijnlijk kwelwater. Bij de opkomende zon op deze heldere morgen lopen in een ruige wei 2 kramsvogels tussen de Black Angus. Even verderop in de toppen van een elzenbosje een groep groenlingen en koolmezen. Laag bij de grond poseert een vrouwtjes putter.
Met kaa .. kaa …kaa geluid boven ons nemen we een mosgroen bospad de berg op. Waterdruppels aan de boomtakken schitteren als parels in de zon. De afdaling die volgt gaat langs de omvangrijke camping Wilsumer Berge. Een formatie grauwe ganzen laat van zich horen. Gerda vertelt dat niet ver van hier een bijzonder plekje is, de Spöllberg.
Na een kort autoritje komen we aan bij deze kleine opvallende verhoging in het landschap. De natuur is hier mooi. Je waant je terug in de tijd temidden van de heide met jeneverbessen, brem en wat berken. Zeker als je je bedenkt dat je op dodenakker bent uit de bronstijd (2000-700 v. Chr.) met bovenop een grote grafheuvel en rondom 7 kleinere. 
In 1840 is in deze omgeving een 11 cm hoge massief gouden beker gevonden die bekend staat als de gouden beker van Gölenkamp. Het laatste stukje van deze heerlijke winterwandeling gaat langs een grote veldkei, waarmee ruim 100 jaar geleden de bevrijding van Europa in 1813 van de heerschappij van Napoleon herdacht is. Als slotakkoord een familie staartmezen uitbundig bewegend boven ons, terwijl wij van koffie met cake genieten.
Gerard Wolbert