Vlinderexcursie in de Wiekermeden 12 juli 2020

Vlinderexcursie in de Wiekermeden

12 juli 2020

Deze zondagmiddag in juli zijn we z’n achten bij elkaar gekomen aan de Oude Broekweg met traditiegetrouw Jacques Gerard als onze deskundige gids. Het is goed vlinderweer met een afwisseling van zon en wolken en aangename temperatuur na enige regenachtige dagen. Nog voordat een we een meter gelopen hebben ontdekt een van ons een teek lopend op blote huid. Een goede waarschuwing! Dus meteen sokken over de broekspijpen.

We besluiten via het oude “groene” landweggetje naar het ons bekende plaggenveldje te gaan. De eerste vlinders die zich laten zien zijn het Landkaartje (2de generatie) en Bruin Zandoogje, welke later blijkt met een hele familie aanwezig te zijn.

Dan ligt voor ons het heideveldje, een indrukwekkend stukje natuur. Met tientallen plantjes Beenbreek, een groepje Gentianen in knop, een Wespspin met zigzagband in haar web, een Bruine Steenhommel, een Sabelsprinkhaan en overal vlinders: Kleine IJsvogelvlinder, mannetje Citroenvlinder, Heideblauwtje, vele Boomblauwtjes, Klein en Groot Koolwitje, Bont en Bruin Zandoogje enDagpauwogen. Volgens Jacques een toplocatie door de aantallen nectarplanten als Braam, Brandnetel en Koninginnekruid. Ik noteer de opmerking: “Hier zie je eer van je werk, jaarlijks in november”. Ondertussen kunnen we het niet nalaten al vast jonge vliegdennetjes op te trekken.

Terug op de zandweg zien we de Kleine Vuurvlinder op een Duizendblad. Verderop een Metaalvlinder (een nachtvlinder) en Groot Dikkopjes en verder een Zwartsprietdikkopje en Hooibeestje. Een Sint-Jacobsvlinder is geland op een van de Kale Jonkers hier.

Een veldje rondom omgeven met houtopslag, waar eerder zoveel Kale Jonkers stonden, blijkt al gemaaid en ligt er kaal bij. Terug op de zandweg zien we de Atalanta en op een braamstruik een Koevinkje. Vervolgens struinen we door een vergelijkbaar veldje waar de maaier nog niet is geweest en dat is te merken aan het aantal vlinders. Hier zien we voor het eerst een Klein geaderd Witje en de Gehakkelde Aurelia.  Ook ontdekken we een pop van een vlinder op een grashalm.

Voor de terugweg nemen we het honderden meters lange, smalle maar prima begaanbare “Masselinkpad“ prachtig slingerend door het bos met hoogteverschillen en bruggetjes. Een mooie afsluiting van een geslaagde vlinderexcursie.

Gerard Wolbert